Kefahaman, pelaksanaan dan kesesuaian kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca Bahasa Melayu di Sekolah Jenis Kebangsaan

Kemahiran membaca merupakan kemahiran asas Bahasa Melayu kepada murid sekolah rendah. Peranan guru dalam pengajaran kemahiran membaca menerusi kaedah didik hibur perlu dipertingkat bagi menghasilkan pembelajaran yang berkesan dan menyeronokkan. Kebanyakan guru bahasa Melayu di Sekolah Jenis Kebangsa...

Full description

Saved in:

Bibliographic Details
Main Author:	Othman, Shamsudin
Format:	Thesis
Language:	English
Published:	2022
Subjects:	Education Primary - Activity programs Activity programs in education Reading (Primary)
Online Access:	http://psasir.upm.edu.my/id/eprint/113832/1/113832.pdf
Tags:	Add Tag No Tags, Be the first to tag this record!

id	my-upm-ir.113832
record_format	uketd_dc
institution	Universiti Putra Malaysia
collection	PSAS Institutional Repository
language	English
advisor	Othman, Shamsudin
topic	Education Primary - Activity programs Activity programs in education Reading (Primary)
spellingShingle	Education Primary - Activity programs Activity programs in education Reading (Primary) Othman, Shamsudin Kefahaman, pelaksanaan dan kesesuaian kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca Bahasa Melayu di Sekolah Jenis Kebangsaan
description	Kemahiran membaca merupakan kemahiran asas Bahasa Melayu kepada murid sekolah rendah. Peranan guru dalam pengajaran kemahiran membaca menerusi kaedah didik hibur perlu dipertingkat bagi menghasilkan pembelajaran yang berkesan dan menyeronokkan. Kebanyakan guru bahasa Melayu di Sekolah Jenis Kebangsaan (SJK) kurang menguasai kemahiran dan kaedah berkesan bagi pengajaran kemahiran membaca. Bagi menangani isu ini, kaedah didik hibur wajar dimanfaatkan dalam pengajaran. Berdasarkan fenomena ini, pengkaji mengambil inisiatif meneroka kefahaman guru terhadap kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca bahasa Melayu di SJK. Selain itu, kajian ini bertujuan untuk menghuraikan pelaksanaan kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca bahasa Melayu dan menganalisis kesesuaian aktiviti kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca bahasa Melayu. Penyelidikan kualitatif dengan reka bentuk kajian kes ini dijalankan untuk mengenal pasti kefahaman, pelaksanaan dan kesesuaian kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca bahasa Melayu di SJK. Sampel kajian terdiri daripada enam orang guru bahasa Melayu dari Sekolah Jenis Kebangsaan Tamil (SJKT) dan Sekolah Jenis Kebangsaan Cina (SJKC). Kajian ini melibatkan persampelan bertujuan dan penerokaan kes yang dikaji menggunakan pendekatan kajian satu kes di pelbagai lokasi yang dipilih memenuhi ciri-ciri tertentu berdasarkan objektif kajian. Data kajian diperoleh melalui kaedah triangulasi iaitu temu bual, pemerhatian PdP, dan analisis dokumen berkaitan. Data kajian dianalisis menggunakan perisian ATLAS.ti Versi 9.0. Dapatan kajian penerokaan menjelaskan bahawa kesemua guru bahasa Melayu mempunyai kefahaman yang umum terhadap didik hibur, kemahiran membaca dan matlamat didik hibur dalam kemahiran membaca. Kefahaman didik hibur yang dikenal pasti merangkumi konsep VAKT, dan ciri-ciri didik hibur seperti santai, aman, bebas, dan wujudnya pembelajaran yang menarik dan bersemangat. Seterusnya analisis dapatan kajian menghuraikan pelaksanaan kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca bahasa Melayu adalah bersesuaian dengan kemahiran membaca bahasa Melayu. Dapatan kajian menyatakan bahawa guru bahasa Melayu telah menggunakan didik hibur dalam PdP kemahiran membaca bahasa Melayu (70.83%) terutama dalam induksi set, langkah pengajaran dan penutup PdP. Namun demikian, didik hibur kurang dilaksanakan dalam sesi penilaian iaitu 9.72% sahaja. Analisis dapatan kajian bagi kesesuaian aktiviti kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca bahasa Melayu menjelaskan bahawa nyanyian (27.65%) dan permainan bahasa (27.65%) paling banyak dilaksanakan dalam pengajaran kemahiran membaca bahasa Melayu. Demikian juga analisis kesesuaian penggunaan didik hibur dalam kemahiran membaca bahasa Melayu mendapati Standard Kandungan (SK) 2.2: Membaca dan memahami perkataan, frasa dan ayat daripada pelbagai sumber dengan sebutan yang betul, SK 2.3: Membaca kuat pelbagai bahan bacaan dengan lancar, sebutan yang jelas dan intonasi yang betul dan SK 2.4: Membaca dan memahami maklumat yang tersurat dan tersirat daripada pelbagai bahan untuk memberi respons dengan betul didapati paling sesuai menggunakan kaedah didik hibur kemahiran membaca bahasa Melayu terutama kemahiran membaca mekanis. Dapatan kajian objektif kedua dan objektif ketiga mendapati Teori Skemata dan Model SAVI menyokong pengajaran guru dalam kemahiran membaca bahasa Melayu dengan membina skema baharu untuk selesaikan skema terdahulu dalam pembelajaran menyeronokkan (didik hibur) bagi pengekalan ingatan murid. VAKT yang terkandung dalam Model SAVI mewujudkan unsur-unsur yang menimbulkan rangsangan pembelajaran. Penemuan kajian menghasilkan kesimpulan bahawa pembelajaran berkesan berlaku apabila murid seronok yang seterusnya membawa kepada perkembangan kognitif murid. Perumusan implikasi kajian ini menekankan usaha ke arah meningkatkan kefahaman guru tentang konsep, ciri dan jenis didik hibur yang sesuai. Kajian ini memberi sumbangan dalam menyediakan maklumat empirikal yang terperinci tentang kesediaan guru bahasa Melayu untuk membuat penambaikan pelaksanaan kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca bahasa Melayu yang berkesan.
format	Thesis
qualification_level	Doctorate
author	Othman, Shamsudin
author_facet	Othman, Shamsudin
author_sort	Othman, Shamsudin
title	Kefahaman, pelaksanaan dan kesesuaian kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca Bahasa Melayu di Sekolah Jenis Kebangsaan
title_short	Kefahaman, pelaksanaan dan kesesuaian kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca Bahasa Melayu di Sekolah Jenis Kebangsaan
title_full	Kefahaman, pelaksanaan dan kesesuaian kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca Bahasa Melayu di Sekolah Jenis Kebangsaan
title_fullStr	Kefahaman, pelaksanaan dan kesesuaian kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca Bahasa Melayu di Sekolah Jenis Kebangsaan
title_full_unstemmed	Kefahaman, pelaksanaan dan kesesuaian kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca Bahasa Melayu di Sekolah Jenis Kebangsaan
title_sort	kefahaman, pelaksanaan dan kesesuaian kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca bahasa melayu di sekolah jenis kebangsaan
granting_institution	Universiti Putra Malaysia
publishDate	2022
url	http://psasir.upm.edu.my/id/eprint/113832/1/113832.pdf
_version_	1818586168635162624
spelling	my-upm-ir.1138322024-11-27T07:35:11Z Kefahaman, pelaksanaan dan kesesuaian kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca Bahasa Melayu di Sekolah Jenis Kebangsaan 2022-04 Othman, Shamsudin Kemahiran membaca merupakan kemahiran asas Bahasa Melayu kepada murid sekolah rendah. Peranan guru dalam pengajaran kemahiran membaca menerusi kaedah didik hibur perlu dipertingkat bagi menghasilkan pembelajaran yang berkesan dan menyeronokkan. Kebanyakan guru bahasa Melayu di Sekolah Jenis Kebangsaan (SJK) kurang menguasai kemahiran dan kaedah berkesan bagi pengajaran kemahiran membaca. Bagi menangani isu ini, kaedah didik hibur wajar dimanfaatkan dalam pengajaran. Berdasarkan fenomena ini, pengkaji mengambil inisiatif meneroka kefahaman guru terhadap kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca bahasa Melayu di SJK. Selain itu, kajian ini bertujuan untuk menghuraikan pelaksanaan kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca bahasa Melayu dan menganalisis kesesuaian aktiviti kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca bahasa Melayu. Penyelidikan kualitatif dengan reka bentuk kajian kes ini dijalankan untuk mengenal pasti kefahaman, pelaksanaan dan kesesuaian kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca bahasa Melayu di SJK. Sampel kajian terdiri daripada enam orang guru bahasa Melayu dari Sekolah Jenis Kebangsaan Tamil (SJKT) dan Sekolah Jenis Kebangsaan Cina (SJKC). Kajian ini melibatkan persampelan bertujuan dan penerokaan kes yang dikaji menggunakan pendekatan kajian satu kes di pelbagai lokasi yang dipilih memenuhi ciri-ciri tertentu berdasarkan objektif kajian. Data kajian diperoleh melalui kaedah triangulasi iaitu temu bual, pemerhatian PdP, dan analisis dokumen berkaitan. Data kajian dianalisis menggunakan perisian ATLAS.ti Versi 9.0. Dapatan kajian penerokaan menjelaskan bahawa kesemua guru bahasa Melayu mempunyai kefahaman yang umum terhadap didik hibur, kemahiran membaca dan matlamat didik hibur dalam kemahiran membaca. Kefahaman didik hibur yang dikenal pasti merangkumi konsep VAKT, dan ciri-ciri didik hibur seperti santai, aman, bebas, dan wujudnya pembelajaran yang menarik dan bersemangat. Seterusnya analisis dapatan kajian menghuraikan pelaksanaan kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca bahasa Melayu adalah bersesuaian dengan kemahiran membaca bahasa Melayu. Dapatan kajian menyatakan bahawa guru bahasa Melayu telah menggunakan didik hibur dalam PdP kemahiran membaca bahasa Melayu (70.83%) terutama dalam induksi set, langkah pengajaran dan penutup PdP. Namun demikian, didik hibur kurang dilaksanakan dalam sesi penilaian iaitu 9.72% sahaja. Analisis dapatan kajian bagi kesesuaian aktiviti kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca bahasa Melayu menjelaskan bahawa nyanyian (27.65%) dan permainan bahasa (27.65%) paling banyak dilaksanakan dalam pengajaran kemahiran membaca bahasa Melayu. Demikian juga analisis kesesuaian penggunaan didik hibur dalam kemahiran membaca bahasa Melayu mendapati Standard Kandungan (SK) 2.2: Membaca dan memahami perkataan, frasa dan ayat daripada pelbagai sumber dengan sebutan yang betul, SK 2.3: Membaca kuat pelbagai bahan bacaan dengan lancar, sebutan yang jelas dan intonasi yang betul dan SK 2.4: Membaca dan memahami maklumat yang tersurat dan tersirat daripada pelbagai bahan untuk memberi respons dengan betul didapati paling sesuai menggunakan kaedah didik hibur kemahiran membaca bahasa Melayu terutama kemahiran membaca mekanis. Dapatan kajian objektif kedua dan objektif ketiga mendapati Teori Skemata dan Model SAVI menyokong pengajaran guru dalam kemahiran membaca bahasa Melayu dengan membina skema baharu untuk selesaikan skema terdahulu dalam pembelajaran menyeronokkan (didik hibur) bagi pengekalan ingatan murid. VAKT yang terkandung dalam Model SAVI mewujudkan unsur-unsur yang menimbulkan rangsangan pembelajaran. Penemuan kajian menghasilkan kesimpulan bahawa pembelajaran berkesan berlaku apabila murid seronok yang seterusnya membawa kepada perkembangan kognitif murid. Perumusan implikasi kajian ini menekankan usaha ke arah meningkatkan kefahaman guru tentang konsep, ciri dan jenis didik hibur yang sesuai. Kajian ini memberi sumbangan dalam menyediakan maklumat empirikal yang terperinci tentang kesediaan guru bahasa Melayu untuk membuat penambaikan pelaksanaan kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca bahasa Melayu yang berkesan. Education, Primary - Activity programs Activity programs in education Reading (Primary) 2022-04 Thesis http://psasir.upm.edu.my/id/eprint/113832/ http://psasir.upm.edu.my/id/eprint/113832/1/113832.pdf text en public doctoral Universiti Putra Malaysia Education, Primary - Activity programs Activity programs in education Reading (Primary) Othman, Shamsudin

Kefahaman, pelaksanaan dan kesesuaian kaedah didik hibur dalam pengajaran kemahiran membaca Bahasa Melayu di Sekolah Jenis Kebangsaan

Similar Items