Capacity And Attitude Of Host Community Towards Negative Environmental Impacts Of Tourism In Langkawi Island, Malaysia
Kesedaran yang terhad terhadap konsep keupayaan masyarakat dalam kajian pelancongan dan kekurangan pertimbangan mengenai peranan kapasiti masyarakat sebagai syarat penting dalam pembangunan pelancongan lestari telah menjejaskan destinasi tuan rumah, terutamanya di kawasan sedang membangun. Andaia...
Saved in:
| Main Author: | |
|---|---|
| Format: | Thesis |
| Language: | English |
| Published: |
2016
|
| Subjects: | |
| Online Access: | http://eprints.usm.my/31356/1/SHARAREH_KHOSRAVI_HAFTKHANI_24.pdf |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | Kesedaran yang terhad terhadap konsep keupayaan masyarakat dalam kajian
pelancongan dan kekurangan pertimbangan mengenai peranan kapasiti masyarakat
sebagai syarat penting dalam pembangunan pelancongan lestari telah menjejaskan
destinasi tuan rumah, terutamanya di kawasan sedang membangun. Andaian kajian
ini menunjukkan bahawa komuniti dengan tahap keupayaan yang tinggi dalam
memelihara alam semulajadi menunjukkan sikap yang lebih baik terhadap kesan
pelancongan kepada alam sekitar, yang seterusnya membantu sektor pelancongan
mengekalkan proses pembangunan dan meminimakan impak negatif terhadap alam
sekitar. Kajian ini menggunakan lima dimensi keupayaan masyarakat untuk
memelihara alam sekitar, yang terdiri daripada perkongsian visi, semangat
kemasyarakatan, penglibatan, pengetahuan dan kemahiran, dan pembelajaran
sepanjang hayat, sebagai peramal utama sikap terhadap kesan pelancongan kepada
alam sekitar. Rangka kerja konseptual diuji secara empirikal untuk mengkaji
hubungan antara keupayaan masyarakat dan sikap terhadap impak negatif
pelancongan terhadap alam sekitar. Kajian soal selidik telah digunakan untuk tujuan
pengutipan data. Sampel kajian ini dijalankan secara berstrata berdasarkan populasi
penduduk tempatan yang terlibat dengan pelancongan di enam daerah kediaman di
Pulau Langkawi, sebagai kawasan kajian.
Limited attention to the concept of community capacity in the tourism
literature and lack of consideration regarding the role of community capacity as an
essential prerequisite of sustainable tourism development created some difficulties in
host destinations, particularly in developing areas. This research dwelt upon the
premise that a community with higher capacity in conserving natural environment
may express better attitude toward negative environmental impacts of tourism, which
in turn, help tourism to directly maintain development process and reduce creation of
negative environmental impacts. This study used five dimensions of community
capacity for conserving natural environment, namely; shared vision, sense of
community, participation, knowledge and skills, and lifelong learning, as major
predictors of attitude toward negative environmental impacts of tourism. The
conceptual framework was empirically tested to investigate the relationship between
community capacity and attitude toward negative environmental impacts of tourism.
Survey questionnaires were used as an administered tool for data collection. The
sample for this study was proportionally stratified among the local residents‘
populations with tourism-related jobs in the six residential districts in Langkawi
Island, as the study site. |
|---|