Kesan kaedah pengajaran bersama terhadap pencapaian penulisan karangan murid tingkatan empat

Tujuan kajian ini adalah untuk mengkaji kesan penggunaan kaedah pengajaran bersama dalam pengajaran penulisan karangan pelajar tingkatan empat. Kajian ini membabitkan 50 sampel yang terdiri daripada 25 sampel bagi kumpulan rawatan dan 25 sampel bagi kumpulan kawalan. Kajian ini menggunakan reka bent...

Full description

Saved in:

Bibliographic Details
Main Author:	Nor Azimah Ariffin
Format:	thesis
Language:	zsm
Published:	2020
Subjects:
Online Access:	https://ir.upsi.edu.my/detailsg.php?det=6980
Tags:	Add Tag No Tags, Be the first to tag this record!

id	oai:ir.upsi.edu.my:6980
record_format	uketd_dc
institution	Universiti Pendidikan Sultan Idris
collection	UPSI Digital Repository
language	zsm
topic
spellingShingle	Nor Azimah Ariffin Kesan kaedah pengajaran bersama terhadap pencapaian penulisan karangan murid tingkatan empat
description	Tujuan kajian ini adalah untuk mengkaji kesan penggunaan kaedah pengajaran bersama dalam pengajaran penulisan karangan pelajar tingkatan empat. Kajian ini membabitkan 50 sampel yang terdiri daripada 25 sampel bagi kumpulan rawatan dan 25 sampel bagi kumpulan kawalan. Kajian ini menggunakan reka bentuk kuasi eksperimen dan pemilihan sampel pula menggunakan reka bentuk kumpulan kawalan rawak tidak setara. Kajian ini melibatkan sebuah kelas menggunakan kaedah konvensional sebagai kumpulan kawalan dan sebuah kelas lagi menggunakan kaedah pengajaran bersama sebagai kumpulan rawatan. Kumpulan rawatan menjalani tujuh sesi pengajaran bersama yang menggabungkan lima daripada 12 jenis kaedah pengajaran bersama. Lima kaedah pengajaran bersama yang digunakan ialah pengajaran selari, seorang mengajar dan seorang membantu, bercakap dan menambah, pengajaran berkumpulan dan pengajaran stesen. Data dikumpulkan dengan mengambil markah ujian pra dan ujian pasca bagi kedua-dua kumpulan kawalan dan rawatan. Di samping itu, data soal selidik minat murid terhadap kaedah pengajaran bersama dikumpulkan dengan menggunakan soal selidik yang diberikan kepada murid dalam kumpulan rawatan setelah menyelesaikan semua sesi kaedah pengajaran bersama. Kajian ini menunjukkan bahawa kaedah pengajaran bersama memberi kesan positif dengan keputusan ujian-t, n=25, p 0.00. Hasil soal selidik mendapati bahawa 80 peratus pelajar lebih mudah memberi tumpuan dan memahami isi pengajaran penulisan karangan yang dijalankan oleh dua orang guru apabila menggunakan kaedah pengajaran bersama serta telah memberikan suasana bilik darjah yang positif. Implikasi kajian ini menunjukkan guru mempunyai pilihan untuk menggunakan kaedah pengajaran yang berbeza berbanding dengan kaedah pengajaran konvensional
format	thesis
qualification_name
qualification_level	Master's degree
author	Nor Azimah Ariffin
author_facet	Nor Azimah Ariffin
author_sort	Nor Azimah Ariffin
title	Kesan kaedah pengajaran bersama terhadap pencapaian penulisan karangan murid tingkatan empat
title_short	Kesan kaedah pengajaran bersama terhadap pencapaian penulisan karangan murid tingkatan empat
title_full	Kesan kaedah pengajaran bersama terhadap pencapaian penulisan karangan murid tingkatan empat
title_fullStr	Kesan kaedah pengajaran bersama terhadap pencapaian penulisan karangan murid tingkatan empat
title_full_unstemmed	Kesan kaedah pengajaran bersama terhadap pencapaian penulisan karangan murid tingkatan empat
title_sort	kesan kaedah pengajaran bersama terhadap pencapaian penulisan karangan murid tingkatan empat
granting_institution	Universiti Pendidikan Sultan Idris
granting_department	Fakulti Bahasa dan Komunikasi
publishDate	2020
url	https://ir.upsi.edu.my/detailsg.php?det=6980
_version_	1747833341369909248
spelling	oai:ir.upsi.edu.my:69802022-04-13 Kesan kaedah pengajaran bersama terhadap pencapaian penulisan karangan murid tingkatan empat 2020 Nor Azimah Ariffin Tujuan kajian ini adalah untuk mengkaji kesan penggunaan kaedah pengajaran bersama dalam pengajaran penulisan karangan pelajar tingkatan empat. Kajian ini membabitkan 50 sampel yang terdiri daripada 25 sampel bagi kumpulan rawatan dan 25 sampel bagi kumpulan kawalan. Kajian ini menggunakan reka bentuk kuasi eksperimen dan pemilihan sampel pula menggunakan reka bentuk kumpulan kawalan rawak tidak setara. Kajian ini melibatkan sebuah kelas menggunakan kaedah konvensional sebagai kumpulan kawalan dan sebuah kelas lagi menggunakan kaedah pengajaran bersama sebagai kumpulan rawatan. Kumpulan rawatan menjalani tujuh sesi pengajaran bersama yang menggabungkan lima daripada 12 jenis kaedah pengajaran bersama. Lima kaedah pengajaran bersama yang digunakan ialah pengajaran selari, seorang mengajar dan seorang membantu, bercakap dan menambah, pengajaran berkumpulan dan pengajaran stesen. Data dikumpulkan dengan mengambil markah ujian pra dan ujian pasca bagi kedua-dua kumpulan kawalan dan rawatan. Di samping itu, data soal selidik minat murid terhadap kaedah pengajaran bersama dikumpulkan dengan menggunakan soal selidik yang diberikan kepada murid dalam kumpulan rawatan setelah menyelesaikan semua sesi kaedah pengajaran bersama. Kajian ini menunjukkan bahawa kaedah pengajaran bersama memberi kesan positif dengan keputusan ujian-t, n=25, p 0.00. Hasil soal selidik mendapati bahawa 80 peratus pelajar lebih mudah memberi tumpuan dan memahami isi pengajaran penulisan karangan yang dijalankan oleh dua orang guru apabila menggunakan kaedah pengajaran bersama serta telah memberikan suasana bilik darjah yang positif. Implikasi kajian ini menunjukkan guru mempunyai pilihan untuk menggunakan kaedah pengajaran yang berbeza berbanding dengan kaedah pengajaran konvensional 2020 thesis https://ir.upsi.edu.my/detailsg.php?det=6980 https://ir.upsi.edu.my/detailsg.php?det=6980 text zsm closedAccess Masters Universiti Pendidikan Sultan Idris Fakulti Bahasa dan Komunikasi Abdul Rasid Jamian, Shamsudin Othman & Norzila Md.Yusof. (2011). Keberkesanan cerpen dalam mempertingkatkan prestasi penulisan karangan Bahasa Melayu dalam kalangan murid. Jurnal Pendidikan Bahasa Melayu MyLEJ, Vol.1,Bil. 2 (Nov.2011):45-47.Alicia Kay Parker. (2010). The impacts of co-teaching on the general education student. Tesis Doktor Falsafah yang tidak diterbitkan. Universiti of Central Florida Orlando, Florida.Anne M.Beninghof. (2012). Co-teacning that work: structure and strategies for maximizing student learning. San Francisco: Jossey-Bass.Anuar Ahmad, Siti Haishah Abd Rahman & Nur Atiqah T. Abdullah. (2009). Tahap keupayaan pengajaran guru Sejarah dan hubungannya dengan pencapaian murid di sekolah berprestasi rendah. Jurnal Pendidikan Malaysia, 31(1), 53-66.Akhtiar Pardi & Shamsina Shamsudin. (2010). Rancangan pengajaran harian.Selangor: Penerbit Multimedia.B.R. Hergenhahn & Matthew H. Olson. (2005). An introduction to theories of learning seventh edition. New Jersey: Pearson Prentice Hall.Braun, V. and Clarke, V. (2006). Using thematic analysis in psychology. Qualitative Research in Psychology, 3(2), 77-101. ISSN 1478-0887Glenna Gallo, Larrry K. Shumway, Sydnee Dickson & Janet Gibbs. (2011). Co- teaching handbook: Utah guidelines. Utah: Utah State Office of Education.Goldwriter yang diedit oleh Linda M. Rhinehart Neas. (2012). Co-teaching and different styles of co-teaching. Diambil daripada http://brightubeducation.com/special-ed-inclusion-strategies/4096...Innecke Kartika W. W, Vani Ikawathi H. W & Samsul Arifin. (2011). Teori-teori pendidikan. Diarsipkan oleh PLS UM untuk IMADIKULUS.com, April 2011.Indah Eyah Binti Abu Samah. (2012). Menilai keberkesanan teknik sumbang saran terhadap pencapaian kemahiran menulis karangan murid tingkatan empat. Tesis Sarjana yang tidak diterbitkan. Universiti Putra Malaysia.James H. McMillan. (2008). Educational research fundamental for the consumer.United States of America: Pearson Education, Inc.Kamarudin Hj. Husin, Abdullah Yusof dan Mohd Rain Shaari. (2011). Pedagogi bahasa: amalan bilik darjah. Tanjong Malim: Emeritus Publications.Krathwohl, D. R. (1998). Methods of Educational and Social Science Research: An Integrated Approach (Second Edition). New York, NY: LongmanKamus Dewan Edisi ke-4 (2007). Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka.L. R. Gay, Geoffrey E. Mills & Peter Airasian. (2009). Educational research competencies for analysis and application. New Jersey: Merrill Pearson Education, Inc.Larry B. Christensen. (1997). Experimental Methodology. USA: Allyn and Bacon.Marcy P.Driscoll. (2005). Psychology of Learning for instruction. United Ststes on America: Pearson Education, Inc.Marilyn Friend, Lynne Cook, Deanna Hurley-Chamberlain & Cynthia Shamberger. (2010). Co-teaching: an illustration of the complexity of collaboration in special education. Journal of Education and Psychological Consultation, 20: 9-27, 2010.Marilyn Friend. (2008). Co-teaching: a simple solution that isntt simple after all. Journal of curriculum and Instruction (JoCI), July 2008, Volume 2, Number 2.Mariam Binti Md. Saad. (2011). Pengajaran kemahiran penulisan karangan naratif Bahasa Melayu menggunakan kaedah kata tanya. Tesis Sarjana yang tidak diterbitkan, Universiti Pendidikan Sultan Idris.Marohaini Yusoff & Zulkifli A.Manaf. (1997). Pengajaran kemahiran menulis karangan Bahasa Melayu di sekolah menengah: satu penilaian kualitatif. Pertanika J. Soc. Sci. & Hum. 5(2): 65-71, 1997.Melinda L.Fatting dan Maureen Tormey Taylor. (2008). Co-teaching in the differentiated classroom: successful collaboration, lesson design & classroom management. United States of America: Jossey-Bass.Mildred Nalliah & Shuki Osman. (2007). Kelemahan lazim dalam persembahan kerangka teoritis-konsepsi dalam tesis sarjana dan kedoktoran. Jurnal Pendidik dan Pendidikan, Jil. 22, 127-132, 2007.Morris L.Beggie & S.Samuel Shermis. (1999). Learning theories for teachers. United States: Longman, Inc.Mohammed Aliakbari. (2009). Implementing a co-teaching model for improving EFL learners grammatical proficiency. International Conference ICT for Language Learning. 3rd edition.Noor Erma Abu & Leong Kwan Eu. (2014). Hubungan antara sikap, minat, pengajaran guru dan pengaruh rakan sebaya terhadap pencapaian Matematik Tambahan tingkatan empat. Jurnal Kurikulum & Pengajaran Asia Pasifik, 2(1), 1-10.Noraini Idris. (2013). Pelyelidikan dalam pendidikan. Shah Alam: McGraw-Hill Education (Malaysia) Sdn. Bhd.Norashid Othman & Hamzah Md. Omar. (2014). Beban tugas dan motivasi pengajaran guru di sekolah menengah daerah Ranau. Jurnal Pemikir Pendidikan, 5, 35-57.Noorhayati Binti Mushroom. (2010). Keberkesanan pengajaran dan pembelajaran penulisan karangan dalam meningkatkan kualiti karangan pelajar menengah atas. Tesis Sarjana yang tidak diterbitkan, Universiti Pendidikan Sultan Idris.Nordin Bin Tahir. (2010).Teori Pembelajaran. Diambil daripada http://www.amaljaya.com/guru/PISMP/EDU%203103_Murid%20dan%20Ala m%20Belajar/Tajuk%204_%20Teori%20Pembelajaran2.pdfNurul Aisyah Abdullah, Zamri Mahamod & Nor Azwa Hanum Nor Shaid. (2016). Faktor-faktor yang mempengaruhi penulisan karangan bahasa Melayu pelajar sekolah menengah. Jurnal Pendidikan Bahasa Melayu, 6(2), 1-9.Nuraini Abu Bakar & Zanaton H Ikhsan. (2015, November). Perbandingan kelas terbuka dan sesi refleksi dalam pelaksanaan lesson study di antara Jepun dan Malaysia. Seminar Antarabangsa Ke-7 mengenai Pendidikan Serantau.Rohaida Yusop & Zamri Mahamod. (2015). Keberkesanan peta pemikiran (i-Think) dalam meningkatkan pencapaian penulisan bahasa Melayu murid tahun enam. Jurnal Pendidikan Bahasa Melayu, 5(2), 31-37.Rosnah Ishak, Muhammad Faizal A. Ghani & Saedah Siraj. (2013). Amalan pembelajaran dalam kalangan guru sekolah berprestasi tinggi. Jurnal Kurikulum & Pengajaran Asia Pasifik, 1(2), 52-59.Rozita Radhiah Said & Abdul Rashid Jamian. (2012). Amalan pengajaran karangan guru cemerlang di dalam bilik darjah: kajian satu kes pembagai lokasi. Asia Pasific Journal of Educators and Education, Vol. 27, 57-68, 2012.Richard A.Villa, Jacqueline S.Thausand, Ann I.Nevin. (2004). A guide to co-teaching: practical tips for facilitating student learning. California: Corwin Press.Sabitha Marican. (2012). Penyelidikan sains social pendekatan pragmatik. Batu Caves: Edusystem Sdn. Bhd.Shahlan Surat, Shalinawati Ramli. & Semah Rahman. (2013). Sumbangan elemen metakofnitif terhadap pencapaian penulisan karangan. Jurnal Pendidikan Bahasa Melayu MyLEJ, Vol. 3, Bil. 2 (Nov. 2013): 79-91.Sherry R. Potter. (2011). Co-teaching as an effective approach to improving student result. Tesis Ijazah Sarjana Muda yang tidak diterbitkan. Iniversiti of Central Missouri.Then Moli Kanippan. (2013). Kemahiran dan amalan penulisan refleksi dalam kalangan guru di tiga buah sekolah menengah di daerah Johor Bahru. Tesis Sarjana yang tidak diterbitkan. Diambil daripada http://eprints.utm.my/id/eprint/41888/5/ThenMoliKanippanMFP2013.pdfTuan Jah Tuan Yusof & Faridah Nazir. (2011). Pengajaran kemahiran bahasa Melayu.Puchong: Penerbit Multimedia.Tuan Jah Tuan Yusof. (2011). Kaedah pengajaran Bahasa Melayu sekolah rendah.Puchong: Penerbit Multimedia.Yahya Othman. (2005). Trend dalam pengajaran bahasa Melayu. Pahang: PTS Profesional Publishing.Yusfaiza Yusuff & Mohd Isha Awang. (2012). Aplikasi pembelajaran jigsaw II dalam pengajaran penulisan Bahasa Melayu. Jurnal Pendidikan Bahasa Melayu- JPBM, ISSN: 2180-4842, Vol. 2, Bil. 2 (Nov.2012): 62-70.Jamaludin Haji Badusah & Mohamed Amin Embi. (2006). Keberkesanan penggunaan buku elektronik: penulisan karangan berbentuk deskriptif. Jurnal Teknologi Maklumat & Multimedia, 3(2006): 43-54.Zamri Mahamod. (2012). Inovasi p & p dalam pendidikan Bahasa Melayu. Tanjung Malim: Penerbit Universiti Pendidikan Sultan Idris.

Kesan kaedah pengajaran bersama terhadap pencapaian penulisan karangan murid tingkatan empat

Similar Items