Keunggulan kepengarangan Anwar Ridhwan dalam drama dari perspektif teori teksdealisme

<p>Kajian ini dijalankan untuk mengkaji keunggulan kepengarangan Anwar</p><p>Ridhwan dalam drama. Objektif kajian ini ialah mengenal pasti prinsip</p><p>kehadiran, menganalisis prinsip perlanggaran dan pengukuhan dalam drama&l...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Main Author: Nur Muhamad Shahir Ayob
Format: thesis
Language:zsm
Published: 2021
Subjects:
Online Access:https://ir.upsi.edu.my/detailsg.php?det=7270
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:<p>Kajian ini dijalankan untuk mengkaji keunggulan kepengarangan Anwar</p><p>Ridhwan dalam drama. Objektif kajian ini ialah mengenal pasti prinsip</p><p>kehadiran, menganalisis prinsip perlanggaran dan pengukuhan dalam drama</p><p>serta mengkaji aspek kepengarangan Anwar Ridhwan sebagai pengarang drama.</p><p>Kajian ini dijalankan secara kualitatif dengan menggunakan kajian kepustakaan</p><p>dan analisis kandungan teks. Analisis naskhah Kumpulan Drama Anwar</p><p>Ridhwan secara deskriptif berdasarkan teori Teksdealisme berpandukan prinsip</p><p>kehadiran, perlanggaran, pengukuhan dan individualisme. Kumpulan Drama</p><p>Anwar Ridhwan diterbitkan pada tahun 2009 yang mengandungi tiga buah</p><p>drama iaitu Orang-orang Kecil, Yang Menjelma Dan Menghilang dan</p><p>Pulang. Dapatan kajian menunjukkan prinsip kehadiran mengenal pasti</p><p>sumber pengalaman-pengalaman pengarang sebagai cetusan idea di dalam</p><p>karya. Sumber pengalaman tersebut terbahagi kepada dua secara sengaja dan</p><p>secara tidak sengaja. Prinsip perlanggaran pula menganalisis sesuatu</p><p>pembaharuan atau perubahan yang dilakukan dalam diri pengarang mahupun</p><p>terhadap karya pengarang lain. Terdapat tiga perlanggaran di dalam kajian ini</p><p>iaitu perlanggaran genre drama, perlanggaran konvensi aliran surealisme dan</p><p>perlanggaran bentuk drama sejarah. Kemudiannya, prinsip pengukuhan</p><p>menganalisis usaha pengarang melakukan pematangan dengan menyelidik</p><p>kekurangan dan memperbaiki bagi mengukuhkan dramanya. Dalam hal ini,</p><p>pengarang melakukan pengukuhan dari sudut struktur drama iaitu tema dan plot.</p><p>Manakala, prinsip individualisme menganalisis aspek kepengarangan drama</p><p>yang dikesan melalui jati diri. Jati diri terbahagi kepada lima iaitu subjektiviti,</p><p>stail individu, reka cipta individu, kendiri dan tindakan individu. Kesimpulan</p><p>kajian ini menunjukkan bahawa drama yang dihasilkan oleh Anwar Ridhwan</p><p>mencapai tahap keunggulan. Implikasi kajian ini diharapkan dapat memberi</p><p>pengetahuan dan panduan kepada bakal pengarang atau pengarang sedia ada</p><p>tentang sifat keberanian dan kebijaksanaan kepengarangan drama yang</p><p>mengemukakan struktur, bentuk, aliran dan ideologi supaya boleh melahirkan</p><p>generasi unggul dan berwawasan.</p>